....................Yaralarından kan akıyor dedi çocuk!
....................Ve bir diğeri güldü yalnızca...


Geceyi kıskandıran gözleri vardı.
Tetiğine bir bassa dilinin,
O lacivert adamların bile yüreğini yakardı!

Oysa susardı gülüp bakardı...


Daha ergen bile olmamıştı,
Erkendi yaşadığı acılar.
Yaşadığı acılar ergendi!


Soluduğu havayı bile,
Çok görürlerken ciğerlerine,
O, yaşamayı nasır tutmuş ayaklarına kadar hissedendi!



....................Yaralarından kan akıyor dedi çocuk!
....................Ve bir diğeri güldü yalnızca...



Koşmayı çok severdi.
Çorak tarlalar boyunca koşmayı.
Hep düşlerdi bir gün onun olacak kırmızı uçurtmayı!


Gözünü kapardı hayal kurardı...


Yine öyle yaptı.
Kırmızı uçurtmasının peşi sıra,
Koştu koştu koştu...
Çorak tarlalar boyunca,
Tabanları patlayıncasıya!


Oysa yine de oynamak isterdi sınırın öte tarafında!
Topraklara bulanarak
Kire pasa batarak.


Bilememişti ki ufacık ayakları,
Bastığı yerde mayın olduğunu!


Şimdi küçücük penceresinden bakıyordu hep,
Bir gün deli gibi uçuracağı
Kırmızı uçurtmasına!



....................Yaralarından kan akıyor dedi çocuk!
....................Ve bir diğeri güldü yalnızca...



Eğilip minicik yüreğine baktı!

"Sen de görüyor musun?" dedi sonra usulca.

Mayına gözlerini veren oyun arkadaşına!