Melekler duymuyor sesimi.. KaranLık işte...

Yine her yerde sessiz gözyaşlarım.. Keşkeleri yok edemiyor korkuyorum !!!
İnancım kalmadı benim...
ve sessizlik hakim geceme..
ve sensizlik..
ve ben ağlıyorum her geceki gibi.. sessiz sessiz..

gözyaşlarım akıyor içime.. damarlarımda dolaşıyor sen’li sensizlikler..
ve yüreğim bitik...
içime akıtıyorum ben gözyaşlarımı.. kimse görmesin,,kimse fark etmesin diye..
ve sen yoksun yanımda yine...
bak !!
hayır yanaklarımda arama yaşları,
gözlerime bak...
yüreğime bak usul usul..
ve uzat elini bir boşluğa
yokla biraz etrafı..
ne hissediyorsun..
hayır gördüğünü değil hissettiğini anlat bana...
ve hissedemediklerini...

bir ceylan göz rengin..
sonbahardaki yaprak saçların...
yağan yağmurda bakışların..
ve ellerin.. donmuş bir kalıp buz parçası...
hayır gördüklerini değil,hissettiklerini öğrenmek istiyorum ben...
bu ve bunun gibiler...

oysa ne çok söyleyeceklerim vardı sana
ne çok isyanlarım ve ne çok savaşlarım vardı yarıda bırakıp kaçtığın...
rövanşını yapacağımız turnuvalar vardı binlerce..
ve en büyüğü benim yüreğimdeki senin yüreğindeydi...
toplamı sıfır veren biz’in çıkanından ben kalıyordum..
ve yüreğim bitik..

kaç gece indirdim yıldızları yeryüzüne
ve kaç gece saklambaç oynadık senle ...
ben hep eb’e oluyordum ... sen karanlıktan korktuğumu bile bile en kuytu köşeye saklanıveriyordun..
ve sobe yapıp gidiyordun bir elveda bile demeden !
ne ben görebiliyordum seni nede sen beni...