Çok yakışıyordu şiirlere masallar!
Masallara, küçük onurlu kızlar…
Hani kocaman kocaman yürekli,
Minicik elli kızlar…
Yakışıyordu değil mi baba!
Güzeldi değil mi masallar
O yüzden derdin ya masal gibi bir ömür yaşa!
Hiç kimse beni sen kadar sevemez ki,
Sevemedi…
…
Hani bir vardı bir yoktu kederler,
Evvel zamanın içinde sen vardın?
Hani dedemi eşikten,
Ebemi beşikten düşürürken çok gülerdim,
Orada kesilirdi ya masal.
Düştüm…
Gül(e)medim, kesilirken hayat damarlarım bir bir.
Cinlerin cirit oynadığı o yer vardı ya.
Götürsene beni o yere baba.
Cinler de yalnızdır değil mi?
Sen de…
O elmayı yemese de o kız mutlu olmayacaktı biliyorum baba!!!
Ya da yemeseydi kuşlar yol bulduran ekmekleri…
Çikolata eve kanmasaydı çocuklar,
Kanmasaydı masallara,
Yine de mutlu olmayacaklardı biliyorum.
Masalların sonunu hep sen mi yazdın baba?
Sen hep mutlu bitirdin masallarını,
Ya benimkini yazan?
Baba…
Çok kızacaksın, kıskanacaksın ama
Ben bir adamı daha sevdim senden başka.
Yok hayır!
Robin Hood değil, değil büyük yürekli dev.
Bir masal kahramanı değilmiş baba.
Değilmiş baba…
Değilmiş baba..
Değilmiş baba.

...

Yüzümdeki kanları sormuştun değil mi?
Vücudumdaki mor lekeleri…

...

Baba!
Neden hep masal anlattın bana!

.