1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1177
Okunma
Hanidir, hanidir diye başlayan
Şiir yazmak arzusunda idim.
Yazdım.
Okumasan da yazdım.
Saat el vermiyor hüzünbaz bir hasrete.
Bir el-veda demeden saadete.
Masmavi bir yalnızlık.
Sonrası hiç de mavi değil.
Kelimelerim var idi benim.
İçleri loş ve tozlu.
Çok çok baktıklarında bulutlulardı.
Kimse severdi onları.
ama ayrıldık,
ayırdık.
Son bir elveda.
Hanidir yazayım diyorum yazmıyorum.
Yeni bir ben yaratayım diyorum,
Kalmıyorum.
Ben!
Öyle bir ben ki.
İçinde en küçük bir senden yoksun.
Öyle bir içten ki,
Sen hiç ama hiç yoktun
çok çok eskilerden..
Cevap Yaz