Yeni bir şiir okunur, yanıbaşımda, işlemeli, al yazmalı
Süt beyaz ışığın altında sallanır al yazman,
Halka, halka yayılır o suyun dalgsında
O hırçın şahin pençesi, kurtulmuş üveyik kuş
Sende faydalan bu oyalı bahçemden
Özgürce yarıştığım kelebekler
Deredeki, kılçıklı balıklar..
Suratıma değerek uçan kırlangıçlar..
Nasıl oynardık kovalamaca
Misketlerim, ah o evin içine saçılan hasretlerim.

Ve gecenin soğuk yanı
Ben korkarım geceden, karanlıktan karadan
Hani anne, sıcağımda yat diyordun,
Ah o mavi deniz, gözlerimin rengi ela
Çekilmez hasret başa bela
Anamın koynunda uyuyan bebenim, sıcak nefesim
Boğazdan çıkan ne, öksürük mü, kan mı?
Toprağın rengi nedir, kara mı, siyah mı?
Çok korkuyorum Anne,
Sana okuduğum şiirin, ağırlığı çöküyor gözlerimin üstüne
Neden Annem, ağrılarım çoğalıyor ciğerim deliniyor
Kurumuş dudak kenarlarından sızan ne
Nefes mi, kan mı?
Ha! Anne,
Her gece seninle,gecenin öteki yüzünde buluşuruz olmaz mı?
Sana acıdığım kadar, yinede kendime acımıyorum Anne!
Canım Annem.


Kemal Keçeli