2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1341
Okunma

Eller bilir mi bilemem benim seni bildiğim kadar.
Yağmurlar yıkar mı bilemem köhneleşmiş yüreğini
Bir sonbaharda düşen yaprağın sesinde,
Kaybolup gittin karanlığın peşi sıra.
Burkuldu yüreğim acı gerçeğinle yüzleşince
Şimdi hiçbir koku sen gibi değil.
Sözler yetersiz bu çaresizliğe,
Gözyaşımla sulanan karanfilde soldu.