1
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
347
Okunma
Kendi öz yurdunda üveysin,
Ev sahibi sendin ama şimdi misafirsin,
Ortada bir düğün var, ne gelin ne güveysin,
Anadolu’nun gökyüzünde, damı yok Türk’ün.
Algısı, vergisi, girdisi, çıktısı omuzlarında yüktür,
Bedelini ödediğin yurdunda, başkaları düktür,
Elin, kolun, dilin bağlı olsa da bilirsin Allah büyüktür,
Lakin sabrının sonu selamet değil Türk’ün.
Yanında yörende bulunan herkes, sana düşman,
Kime uzattıysan yardım eli, sen oldun pişman,
Ekmeğini bölüştün zayıfladın, onlar oldu şişman,
Yine de hoşgörüsünden ödünü yok Türk’ün.
Gölgende serinler, yüz çevirir sana,
Sınırlarından giren milyonlarca dana,
Başkası olsa, çoktan eli bulanırdı kana,
Gözü açılmıyor bir türlü Türk’ün.
5.0
100% (9)
Cevap Yaz