0
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
446
Okunma
Birde benim gözlerimden bak hayata,
Gönül çerçevesinin merceği, buğulu,
Net göremiyorum.
Net göremezsin.
Önümü bile seçemiyorum,
Karanlıkta değilim ama aydınlıkta göz kırpmıyor.
Yürümek için sadece ayaklar yetmiyor,
Bir adım dahi atacak cesareti, barındırmıyor bacaklarım.
Harp meydanında mağlup olmuş, bir komutanın mahcubiyeti yüklü omuzlarımda.
Artık büktüğü bileği bile öper oldu, dudaklarım.
Esarete karşı dilsiz,
Hürriyete karşı sağır,
Körüm isyanın çehresine,
Üç maymunun üçü de ev sahibi bedenimde.
Yalnızlığın tek başına iktidarı akıyor, damarlarımda.
Oysaki şahdamarımdan daha yakın kalabalıklar.
Zihnimdeki bu felci kırsam, uzatılan her dalı tutardı, ellerim.
Lakin, maalesef diyerek seslenir durur kaderim,
Sloganı daha farklı olması gerekiyorken, ömür tefsirimin.
5.0
100% (2)
