4
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1353
Okunma
Bazen korkunun kara tünellerinde bir sapaksın sen.
Aldatmacalı belki...
Belki de çıkmazın ta kendisi!
Bazen kara tünellerin korkusunda karanlıksın sen.
Yutkunarak bakılan boşluk.
Korkunçluğunun en üzgününde çok çekicisin sen!
Bir de doğum oluyorsun bazen.
Ikınmaları kaynar kan sanki üstüme fışkıran.
Ellerime veriyorsun ümitle bir aşk ağlayan.
Daha doğuştan düşman çatlatan!