Daralıyorum sıkışıyorum, haliyle kendime.

Yalan yanlış sinir krizleri geçiriyorum ..

Sana sarılayım diyorum, kendimden geçiyorum.

Şimdi dönsem geriye neyi değiştirirdim?

Sormaya korkuyorum.

Eve geliyorum kendime değil.

Yürümek zor, uyumak kolay...

İlk birkaç saniyenin rahatlığı da olmasa,

Uyanmak berbat.

Bir gün, bir gün derken bir sürü gün

Üstümden geçiyor, dolayısıyla üstünüzden.

Suçlamam kimseyi ama

Bilirim, siz kötüsünüz, bense iyi.

Sonra bir bardak kırmızı ve bir bardak daha...

Derken bakmışın bir şişe, bir şişe daha...

Hatta sonraları bir bakmışın bir intihar, bir intihar daha;

Ancak çözüm bir bulmaca, bazen buldurmaca.

Sana dolanmış kâbuslar göstermese yol

Sözler susma, susturmaca.

Tutsana diye kızıyorum kolumdan.

Dediğim dedik olduğunu göreyim,

"Benimsin asla gitmeyeceksin!" dediğini,

Dudaklarıma bu yasakları yapıştırdığını.

Yada sen git, dön arkanı git.

Sonra bir bardak kırmızı, bir bardak daha...

Derken bir de bakmışın damarlarım boş.

Bomboş içim, kuru...

Bir intihar, bir ölümmüşsün sen.

Oyuk gözlerim, çürümüş dudağım ve siyah tenim biliyor.

Bir intihar, bir ölümmüşsün sen.