Boşuna değil bu mahzun duruşum,
Mecnunlar gezdiren, çöller bendedir…
Kurumaz bir lahza, gözlerde yaşım,
Hicranlar yüzdüren, göller bendedir…

Felek boş bırakmaz, elem bohçamı,
Kimseler anlamaz, gönül lehçemi.
Kara çalı süsler, sevdâ bahçemi,
Bülbüller bezdiren, güller bendedir…

Acıya dost oldum, feryâda esir,
Her günüm yıl gibi, her ayım asır.
Yoksa beklemek mi, bendeki kusur,
Yaralar azdıran, yollar bendedir…

Ümitsiz yaşamak, bir nevi ölüm,
Her nefes işkence, her nefes zulüm.
Fincanda yeşerir, muhabbet gülüm,
Hülyâlar düzdüren, fallar bendedir…

Her mevsimi örttü, kara kışlarım,
Hedefe ulaşmaz, sitem taşlarım.
Küheylan kesildi, kaçtı düşlerim,
Yürekler ezdiren, nallar bendedir…

Ezelden gariplik, varsa kaderde,
İnsan bir şekilde, düşermiş derde.
Bırakıp da beni, bin bir kederde,
Şiirler yazdıran, hâller bendedir…

Katlar dedikodu, derdimi kat kat,
Hüsrânım bana dert, el ağzına tat.
Şerri susturmaya, yeter mi tâkat,
Mazlumu kızdıran, eller bendedir…

Bir değil beş değil, derler ya hani,
İşte aynen öyle, bende gam gani.
Demesem şişer de, patlatır beni,
Sırları sızdıran, diller bendedir…

Veli BOSTANCI