Seninim
Sahibi sen olsanda ne değişir artık
Vakitler yalnızlığa kurulmuş bir kere Aşk dediğin koskoca bir karanlık Yanlışda olsa gönül sevmiş bir kere Şimdi yalnızlık rıhtımının son yolcusu, En intizar sevdaların gönül solcusu, Tüm günahlarımla cennetlerin borçlusuyum... Karanlık sokaklarda, sokak arkalarında, Yanmayan lambaların ışıksızlığında, Köhne yaşamın arsızlığında, İnsanların aldırmayan yüzlerinin suratsızlığında, Sebebli sebebsiz acılardayım... Anlatılmayan dediğim, bilsemde söyleyemediğim, Kimselerden birşeyler beklemediğim yerdeyim... Dilsiz, kör, sağır yol bilmeyen, iz süremeyen Söz dinlemeyen bir halde Görülmeden görmeden, söylemeden söylenmeden Kendimde... Duymadığı cümlelerle şiirlerde... En ağır sevilerle şairlerde, Kalbim yandığında meyhanelerdeyim. Boşuna arama beni, ben senin bildiğin ben değilim... Benim bu halim kader de değil felekte, Ne yaşarsam hepsi acı tatlı yürekte Ne söylersen söyle, duymadan dinlemekteyim... Geç de olsa herşey böyle benim kalbimde Ne diyorum bilmiyorum sözler, dilsiz dilimde . Bir garip sevda mektubu elimde, Göz görsün diye beklemekteyim... Kimseler değil bende, Ben sadece benim. Gitmek çözüm olsada Hep gittiğin yerdeyim... Garibim elimde benim gibi ’’kör sağır dilsiz’’bir asa, Yürürüm hayat köprüsüne önüme ne çıkarsa! Bu yıllar böyle su gibi akıp kaçarsa Bugün olmasamda mahşer günü, Elbet seninim Seninim Seninim.... İsmail Yılmaz |
şiiri Kutlarım…
………....................................Saygı ve Selamlar..