BİR HAZAN AKŞAMI

Gökyüzünde kanayan, kızıl şafaklı gecem
Hüzünler ırmağının, yorgun akışındasın
Hüzzamlı bestelere, adını yazan hecem
Yaralı bedenimin, harlı yakışındasın

Dışarısı kar boran, yüreğim buz tutar yâr
Bir hazan akşamında, gelde kollarına sar
Nihavent şarkılarım, etmekteyken intizar
Yaralanmış kalbimin, üzgün bakışındasın

Buğulu gözlerine, doğsun sabah güneşi
Vuslatın bahçesinde, olsan gönlümün eşi
Varsın yaksın canımı, sensizliğin ateşi
İlmek ilmek işlenmiş, ömrün nakışındasın

Ne çok hazan yaşadım, anılarım hep kanar
Kanayan dizelerle, gecem tutuşup yanar
İnleyen nağmelerin, ruhuma hicran sunar
Aşılmaz dağlar gibi, sevda yokuşundasın

Çıkınımda umudum, düştüm uzun yoluma
Tan yeri ağarınca, düşler girdi koluma
Uzaklara dalınca, geldi ecel soluma
Gecenin sabahında, ömrümün kışındasın

Dumansız ateşlerde, hasretinle kanarım
Doğunca kızıl şafak, sözlerini anarım
Hüznün Şairi’yim ben, asırlardır yanarım
Sızlayan şu kalbimin, damlayan yaşındasın

Coşkun Mutlu / Hüznün Şairi
[email protected]