Bugün onbir şubat
Düşüncelerimin çarmıhında karanlıkla boğun beni
Gün ağarmadan tek damla yağmur değmesin tenime
Sevdalı bulutlar çökmesin üstüme
Bedenimi sarmış bu korkulu kâbus sona ersin
Felçli bir hasta gibi yığılayım kaldığım yere
Sevgim çıkmış yüzü erimiş göğe inmez .
Ayrılık sayfası yakama yapışmış bir kere
Kıvransan ne fayda


Ben sadece küçücük ellerimle büyüm sevdamı yaşadım
Durmayın asın !!
Beceremedim
Asın beni ondört şubat yapraklarına…

Süzülmüş hayallerim
Didik didik edilmiş geçmişim
Tehlikeli heceleyen kalbim
Duygusal erkek olabilirim
Ama aşkta mütevazi olamam.

Ondört şubatta herkes sevinç yaşarken
Seni hayallerimde birleştirme sanatını yaşayamadım
Bu sevinci yaşayamadım.

Bugün ayın onbiri
Sessiz ezgiler dolaşır duygularımda
Notalarım bozuk çıkar
Aşkın bütün aksesuarları şelale olup akar gözlerimden
Yüreğim seher vaktinde
Fecr’i bekler haykırmak için
Ve Bütün gri hayallerimi
…

hayatım bilmeceli bir hayat
sönsün bu meşale
iki nefes arasında tek avuç kül olsun