Bir anne yüreğiyle seviyorum seni

Gökyüzü sürüklerken hayalini
gözlerim kavruluyor dayanamıyorum
çizdiğin sınır kaderim olurken
ben hep gecenin öbür yarından kalıyorum

Sen dünyaya büyük penceren bakarken
Ben mum ışığından bakıyorum
Eskimiş plaktan seni dinlerken
Çok yaktım mum ışığında gözlerimi

Sevgilim; gel kurtar beni ömrümü bul
gel kurtar beni geçmişimi yak
Bilmelisin; bu dünyayı terk edene kadar benim kadar sevenin olmayacak
Bilmelisin; ben yalnızlık ve kaybediliş filminin baş kahramanıyım
Bilmelisin; bir anne yüreğiyle niyetlendim sana.

Al aşkımın iki yakasını ömrüne at
Yansın bütün geçmişim
İçimde sana dair nedamet kalmasın

Hayallerime ismini verdim/hudut yok
Yüreğime kazıdım seni/ezber yok
Adına aşk yazamıyorum/sözcükler lâl
...adımı aşkına veremiyorum
Aldığın her nefeste can buluyorum
Ağlayamıyorum gözlerim sen doldu
...gözlerim sen oldu

Ey sevgilim;
Tenine değen gözyaşımı hissetmedin mi
Dualarımla seni alamadım
Günahlı gözlerimi hayatına veremedim.

Sevdama hiç mi inanmadın
Hayatıma Yakub’un acısını kattın
Firavun işkencesini yaşattın
Bana bir elif kadar yakın olmadın
Bir nûn kadar ümit göstermedin
Saatım hep beni sen geçiyor
Kanlı zamanımı yudum yudum içerken
Yürek yaremde tek gelecek bırakmadın

Ve benim ilerleyecek zamanın kalmadı
Artık ben de yaşar gibi yaparak öldüğünü görenlerdenim

Söz: poLo_aS (H.T)
Trh: 15/01/010
Saat 15:24