söyleyecek kelime bulamıyorum harika dizelerdi okumaya doyamadım kaleminize yüreğinize sağlık tebrik ediyorum sizi..

Bir an bütün özgeçmişim önüme geldi
Attığım tüm adımlarımın üstüne kar düşmüş
Silinmiş tüm hatıralarım
Kimsenin yüzünde sıcak gülümseme kalmamış
Akıttığım tüm gözyaşlarım üzeri flu çizgiler bulaşmış
Kayıp coğrafyamın başkenti olmuşsun

Kimse sormasın “sen kimsin” diye
Ben yolunu kaybetmiş yükümlüyüm
Kimse sormasın “ihanet ettin mi?”diye
Benim tek ihanetim erişilmeze yazdığım şiirlerim
Ben kendi yalnızlığıma sarılırım
Sadece sana yazılırım

Kanmayasın aşk dublajlı seslere
Bilmelisin;üzerimde şekillendirdiğin hançer ilk seni öldürür.
İnanmalısın;Onlar seni üç harfle sarılırlar
Bense onüç harfle sarılırım
Beni neden anlamadın
Ben sevdaya en yüksek vergiyi veren rekortmen
Ben adının her harfine altı yılını vermiş aşığınım.
İsmim sevdamın kanıtıdır/gözlerin soyadımın katilidir

Ey Sevgilim,ilkim,baharım,ilkbaharım.!
Toprağın suya olan hasreti kadar seviyorum seni
Dudaklarımda eriyen kar tanesi kadar hasretim sana
Ben girmeden iki metrekarelik toprağa
Gel kaldır bükük boynumu…

Gelmezsen her nefeste bir mevsim uzunluğunda öleceğim
Tekrar ikinci el hayata atılıyorum
Gökyüzüne her baktığımda boğulurum
Çocukluğumda masumluk kalmaz
Sana dair her şeyi gözyaşımla silerim

Benim hayallerim makyajsızdır
Susamış dudaklarımla silerim bütün çizgileri
Ve sevdam bu şehri küçük gösterir

Aşık olmak ihtiyaçtır;ihtiyacın kalmasa atarsın sonunu
Oysa sen benim sevgimsin;sevgi ihtiyaç değil inanmaktır…

Dökülsün mutluluğun iksiri dudaklarından
Senden gayrısı kemikleştirmesin ruhumu
Sığmaz hayatıma bir gamzelik kelamın…

Ben senin cümlenin mahkumuyum
Söylediğim tüm cümlelerde kendimi kaybederim
Hangi özne yüklemsiz kalır ki?
O an kendimi provasız ölümün kucağına atarım.

Kusursuz bir bakışınla
tüm harflerim ay ile güneş arasına dökülür
ve ben bu tutulmada rüzgara direnir
bütün kuraklığı yeşertmeye çalışırım
başaramam ama seni yedi kere siler yedi kere yazarım.


şiiri bölmek istemedim..

harikaydı... gönlünüze sağlık.. tebrik ederim..

"Kalbinin en ıssız mısralarında çıplak ayakla geziniyorum yaprak yaprak. Her imgenin boynunu büküp sevdayı yaralıyorum harf harf. Martılar süzülürken dalgaların sırtından hüzünlü bir rüzgarda dağılıyor dört tarafı denizlerle çevrili umutlarım.
Düşlerimin zenginliğinde… Varlığının yoksulluğunda… Züleyha’nın ilk duası gibi dilimdesin yar.

Üşüyen bir çocuk varsa şiirin orta yerinde o şiir dağılır derler ya hani korkma. Nasılsa hep bir adım öndeyim senden bu acımsı bu kahreden yolda. Nasıl ki sevgi Allah’tandır sevgide aynı kaderi paylaşmak da ondandır korkma… Işığa uçan bir pervane misali tene yaklaştıkça yanmak varken bu sevdada üşüyorsam kayboluyordur düşlerim ve o an acıyorum sevdiğim.
Çok dayanmaz diyorum yüreğim. “Gidişlerinin hançerini al… Yeter ki gel” diyorum defa kez... Korkma göğüs kafesimin ardında güvendesin. Lakin öyle de durma yüreğimdeki dağınık yalnızlığımı toparla biraz da yardım et bana...

Sen bilmezsin ya buraları kendini bana bırak. Yüreğim kılavuzun olduğunda senli bir dokunuşla yeniden doğmak neymiş göreceksin gözlerimde. ...."

kusursuz bir bakışınla.

o bakış değilmi bize can katan.yeniden dirilişimizi silkinmemizi kendimize gelmemizi.hayata taptaze bakış atmamızı temin eden.bizi olduğumuzdan daha yüksek yerlere sürükleme heyecanını bize tattıran bakışlar değil midir değerli şair dost.yani yılmayız anlatmaktan söylemekten sevgiliyi.