Kimse sormadı içindeki ateşin etiketi nedir diye
Ben cevap vereyim;
İçimdeki ateşin adı sevdadır
Geceyi sokuyorum gündüzün koynuna
Belki azalır tenimin ağrısı diye
İçimdeki ihaneti onun ateşiyle söndüremem
Çünkü her mevsimde açacak gül değilim
Bir kere severim bataklıkta bile gül yetiştiririm

Kaybolacaksam gökyüzünde
İçimde yağan yağmura aldırış etmem
Ve seni yaşayacaksam
Bile bile takılırım attığın oltaya

Öyle gizleyemem sevdamı
Gölgeme değen yüreğimdeki izi görür
Takarım koluma tüm kalabalığı
Bir sen eksik kalırsın
Bir seni tamamlayamam


Sabaha kavuşunca uykusuz kalır gözlerim
Elimde demet demet sözlerim
Bu hayatın tuvali renksiz kaldı
Ben de sessizce çıkar giderim

Yorgun düşer gözlerim Güneş’e bakamaz hale gelirim
Düşlerimle hayat türküsü örtüşürken
Duvar diplerinde dermansız kalır dizlerim
Aynadaki yüz silinmez gözlerimde
Gözyaşlarımda kaybolur gözlerim
Bakınca yüzüme yağmurun denizde kaybolması gibi
Kaybolurum sende
Bir yıkık şair kalır geride
Ve suyu özleyen çöl gibi baharım al olur

Gündüz aç bıraktı gecelerimi
Susuz geceler kurak bıraktı gündüzlerim
Bak sen olmayınca tabiatım bozuk
Ne kadar büyüsem de sonuçta tutuklanırım

07:50-poLo_aS