-bir ayağı çukurdan çıkar doğar şair-

faili meçhul iken sırtımdan kalbime dalan hançeri
yüreğimde bu oyuk büyüdükçe içimde
hayatın yongasından kopar bir yaprak
adımın önünde şair büyük kelime

el bağlamakta iken iyi bilinen teneşir
er kişi niyetine denir ve ardından tekbir
mezar taşım üzerinde şu sözler belirir yontuk
“yayı geren okçu hedefi görmüş bir bilge
geleceğe kenetli sözleri asır ötesine bekçi”

hayır!
ölümüm böyle olmadı
hayallerim tıkandı unutuldum satır aralarında
kalemim kabız yazılanların ismine artık şiir denilmiyor
sulu sepken yağmıyor şiir akıntıya
işte şair musalla da değil böyle gömülür

külümden yeniden doğsam şimdi
(Kuşun adınıda yazmak ecnebi işi)
şair şiir yazarak doğar her seferinde

hayal edeyim gömdüklerimden hasat
(bir cemre düşer havaya
henüz suya ve toprağa yada sayfaya)

bir kitap hayalim vardı
parmak ıslatılıp çevrilen sayfası bol olanlardan
üstünde nacizane eneden sevenlerine

Uzun şiirler yazayım kitabımı alana acırım
etmez o kadar para okunacaksa dört satır daha fazla