Her seven gibi ben de ağlayacağım.
Özlemle aradığım günler için,
Senelerce öteden,
Mutluluğu çağıracağım.
Boğazımdaki hıçkırığı şimdi değil,
Son nefesimde,
Seni anarken haykıracağım.
Her seven gibi ben de ,
Senden ayrılırsam,
Karalar bağlayacağım.

Sen istemesen bile,
Ben hep mehtaplı gecelerde,
Yanık bir türkü çağırıp,
Mutluluğa özlemle ağlayacağım.
Kim bilir belki de,
Sokaklara düşüp,perişan bir hâlde,
Seni arayacağım.
Kırılan ümitlerimle,
Başımda esen gençlik rüzgârını,
Sana doğru uğurlayacağım.
Tekrar oturup deniz kıyısına,
Çocukluğumuzun geçtiği yılları hatırlayacağım.
Ellerim arasında başım,
Martılardan seni soracağım.

Aşkından kahrolsam,
Dudaklarım çatlasa susuzluktan,
İmkânsız olsa sana kavuşmam,
Yine seni arayacağım.

Kendimi kaptırmışken ruhumun karanlıklarına,
Birden akşam olacak.
Zerre kadar gün ışığından,
Ve senin hayalinden bir eser kalmayacak.
Korkulu rüyalar içinde,
Bir uyuyup,bir uyanacak,
Seni sabahlayacağım.

Bu son aşkım olacak.
Sana yazdığım bu mektup da,
Eski hatıralarımla kaybolacak.
Bak kıymetlim,
İşte ben o zaman delireceğim.
Sen başkasını seveceksin.
Belki hiçbir gün beni anlamayacaksın.
Yıllar yılı eskitse de,
Uzak illerden gelen mektuplarını,
Ben bağrıma basacağım.
Sana daha yazıyorum bir tanem.
Yazacağım.
Çünkü bu son mektubum.
Özlemimi kalemimle aktaracağım.
Sonra yağmur damlalarında,
Külüstür saatimin tik takları arasında,
Sana karışacağım.
Sabahın ilk ışıklarıyla birlikte,
Mektubumu zarfa koyup,
Kalemimi kıracağım.

Ülkü Duysak


NOT:Bu şiirimi 15 yaşımdayken yazmıştım.Defter sayfalarından çıkarıp sizlerle de paylaşmak istedim.