Nerde benim yeşil saçlı çocuklarım?
Yok edip, yerlerine taşbebekler diktiniz.
Kimse göremiyor gerçek tenimi,
Beton maskeler giydirdiniz.
Seyredemiyorum yıldızların ışıltısını,
Gökyüzü ile arama kalkan koydunuz.
Taşıyamıyorum artık sizi,
Çelik bedene büründünüz.

Gittikçe artıyor üstümdeki ağırlık.
Ateşim yükseliyor, eriyor buzullarım.
Bu nasıl bir körlük, nasıl sağırlık?
Önlem alınmazsa, korkutuyor yarınlarım.
Alev alev yanıyor ciğerlerim, uyanın artık
Görün bu vahim durumu, duyun feryadımı!
Durmazsanız, bitirmezseniz bu katliamı
Nasıl koruyayım, verdiğim temiz havamı?

Kutuplarda ayıcıklarım sembolüm oldu.
Farkında değilsiniz nice canlarım ölüyor.
Yaz, kış birbirine karıştı,
İklimler tersine dönüyor.
Grileşti yeşil alanlarım,
Çehrem değişti, rengim soluyor.

Siz küresel ısınma diyorsunuz,
İhmalinizdir, bu yaşadıklarım.
Parçalar kopuyor ciğerlerimden,
Dökülüyor her bir yanım.
Ne olur, geç kalmadan önlem alın!
Boşlukta kalmasın feryatlarım.

Zehra ATASOY

Hem dünyamız temiz kalsın
Hem ülkemiz kazansın
Biraz duyarlı olalım
Çöpümüzü ayıralım!

Kâğıt parçası demeyin
Atıp toprağa vermeyin
Binlerce ağaç kurtulur
Dönüşüm için derleyin

Pet şişenin ömrü uzun
Erimez ne yaz, ne güzün
Doğayı temiz tutarsan
Yeşillikler görür gözün