Rotasını silmeli önce yüreğin
yola çıkmalı sonra duygu seli
geçmişin iç çekişlerine sünger çekerek
sabahlı gözleri takarak bakmalı aşka
düşleri gece giyerek uyumalı ki
yeniden bahara uyanmalısın gülümseyerek.


yeni fırça darbesiyle boyamalı tuvali
renkleri ilk kez görmüşçesine sevinmeli
yürürken bulutlara basmalı umarsızca
yağmur teninde konukken
saçlarından süzülmeli arzular
ve eski gözleri bir kuytuya bırakmalı
karanlıklara da verebilmelisin düşünmeden…


ve hiç kimse sormaz sana
hangi düşlerin koynunda uyudun
hangi rüyada mutlusun
repliği yoktur hayatın
yolculuklarda ertelenmez
yalnızlık şarkısında nakarat olduğunu
kimseler bilmez…


masallardan çıkıp gelmez kahramanlar
onlar görmek istediklerimizdir
her roman kendinin efendisi
her öykü başka yüzün devşirmesi
ve aşk köleliğin kelepçesi
ruhuna kilitlenen şiirlerden…


yalan öksürüktür kelimeler
boğazında hırıldanır kuşku kümesi
ve şiirler yol değiştirir
fotoğraflara saklanır şehirler
tek başına yürüyen kazanır
sabır teknesi sadece sinendir
kendini boyarken hayat tuvalin.



...
Şehirler aşkın evi değildir, tuvalde kalan renklerde, fırça darbesidir aşk,
kendi imzasını atan tek delil…



Tek ağaçlı, tek oturaklı, kar bakışlı izlerdir hayat senfonisi,
müziği sana has…