13
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1082
Okunma
Kartondan mıydı evler
Üfleyince uçar gider
Kumdan mıydı insanlar
Rüzgâr esince unutulur gider.
Çileli gömlekler giyilirdi
Ütüsüz ceketlerin içine
Saksılarda çiçek büyütülürdü
Plastik kokulu olanlarından.
Para sayar gibi dertlerini sayardı
Oturup pencere kenarına
Elmayı ince ince doğardı
Kıymık batmayan parmaklarının ucunda.
Kimi günler pirinç ayıklardı
Gördüğü düşlerin sıyrıklarından
Taşları biriktirirdi cebinde
Mezar başlarına dikilen.
Uykusuz gecelerin hesabını gündüzden görüp
Horoz ötüşlerini sayardı
Eksilirken takvimlerden günler
Gözyaşlarına ömür biçerdi.
Ah sevda sevda, sevdaları yamalı
Elinde iğne ipliği
Geceleri yaralı.
Bu dertleri sarmalı.
Kartondan mıydı evler
Üfleyince uçar gider
Kumdan mıydı insanlar
Rüzgâr esince unutulur gider.
M.S./2009
Kahramanmaraş