Nice yıllar geçti dosttan ayrıyım
Yarende kelamı sözü özledim
sakın ha! sanmayın kalben gayrıyım
gönülden gönüle haz’ı özledim

Yaş kemale erdi toprağa bakar
bu hasretlik yaman bağrımı yakar
gönlüm şu gurbetten sılaya akar
köyümde aşina yüzü özledim

usandım yad elden seneye kalmam
dünyayı verseler Vallahi almam
bir daha elime geçer mi bilmem
ömrüm kış’a dönmüş yazı özledim

Burada güzel çok, çoğu sentetik
endamı var ama bulunmaz etik
hicap mı, nerede ? ezelden yitik
ben güzelde biraz nazı özledim

Dinlediğim müzik keyif vermiyor
yüreğimde yatan derdi dermiyor
ne etsem nafile beni sarmıyor
bir yanık türküyü sazı özledim

Kim kalırsa kalsın benden bu kadar
Durdukça içerim doluyor keder
Kalan şu ömrümü etmeden heder
Döneyim ocağa öz’ü özledim

Kanaat en büyük varlık diyerek
Bir lokmada olsa helal yiyerek
kula değil Hakk’a boyun eyerek
çoğundan vazgeçtim az’ı özledim…


MEHMET NALBANT