28
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
2107
Okunma
(Geçtiğimiz Kurban Bayramının İlk Günü Yazılmıştır)
Bayram günü bir adam, zifiri karanlıkta
Ekseni etrafında, dönüyordu garipçe
Yine yapayalnızdı, dünya denen hanlıkta
Ve üşüyordu kalbi, donuyordu garipçe
Bayramın ilk gününde, o adam sokaktaydı
Yine eli cebinde, sanki beyni şoktaydı
Kaşlar yay gibi gergin, kirpikleri oktaydı
Hançerlenmiş yüreği, kanıyordu garipçe
Mesken tutmuş bu şehrin ücra kuytularını
Orta yerden bölmüştü, haram uykularını
Yine sorguluyordu, sırdan duygularını
İçin için harlanıp, yanıyordu garipçe
Bugün bayram diyordu, titrekçe dudakları
Kabul görmemiş gibi, dileği adakları
Yağmura aldırmadan, ıslanan şakakları
Acı ile tebessüm, sunuyordu garipçe
Belli bir müddet daha, dolaşacaktı yine
Karanlık maviliğe, ulaşacaktı yine
İçindeki hayalle, buluşacaktı yine
Sanki kaderi onu, sınıyordu garipçe
Bir gün daha gelmişti, geçmişti hayatında
Bayram günü’nün bile, olamadı farkında
Sırılsıklam olmuştu, yağan yağmur altında
Arınmak ister gibi, yunuyordu garipçe
Dalgalar hırçınlaştı, gök kubbe gürlüyordu
Gözleri o denizi, yırtmaya zorluyordu
Akan iki damla yaş, sızmıyor şarlıyordu
Adam hâlâ gelecek, sanıyordu garipçe
Zeki BEKAR
TAKİP EDEN TÜM DOSTLARA SAYGILARIMLA...
DOSLARDAN İNCİLER
gözünde sızı akar, yorgunluğu cabası
cebinde üç beş kuruş,yırtık pırtık abası
kibar olsa ne çıkar, insanlığın kabası
Ekmeğini kedere banıyordu garipçe.
gülsede görünmüyor çizgi dolu yüzüznde
yürümektendir zahir, sancı vardı dizinde
arada burun çeker, elem dolu sözünde
beyaz iken gözyaşı, kanıyordu garipçe.......KADERR(TEŞEKKÜRLER)