güneş batarken
akşam üzerleri
onu görüyorum
ufukta kaybolan
güneşin
mavi kızılımsı ışıklarında
sonra karanlıkta parlayan
yıldızlarda
denizlerde
vuran cılız ayda
ve dolunayda
ve aysız gecelerde
yıldızların aydınlatmaya çalıştıgı
anamın kahverengi
kaybettiiğimiz çocuklugumun
yıldız taşlarında
gümüş bileziklerinde deger vermediği
boş hamamın cin paralarında
onu görüyorum
sabah uyandıgımda
yoldan gecen bir kadının
kaygusuz yürüyüşünde
sokakta
camiii önünde dinlenen
yaşlı bir kadının
dinlenişinde
mendil satan küçük çocokta
kadının arkasında koşan
haylaz çocukta
onu görüyorum
hastahanede yükselen çığlıklarDA
HER KALKAN SON YOLCUDA
gazzede
filistinde
israilde
afganistanda
busha fırlatılan pabuçda
onu görüyorum
onu görüyorum
boş bir evde
ıssız
çıplak agaç dallarda
buruk mutlıulukla dolaşan
saksaganlarda
siyah beyaz renklerinde
onu görüyorum
kış uykusuna yatmış her canlıda
her ağaçta
kuzulayan kuzucuklarda
çiçek açan çiçeklerde
onu görüyorum
düşlerde ve karabasanlarda
onu görüyorum
nasıl olsa
eninde sonunda
buluşmamız kaçınılmaz
bak etrafına gör sen de
kendi gözlerinde gözlerinle
gör görebildiğince
anla anlayabildiğince
şükür et
dua et edebildiğince
nasıl olsa yaklaşmaktayız
her son yolcuyla
kavuşmamız yakından da yakındır
her an
bak etrafına
iyi bak
gör herşeyi
her zaman
gör görebildiğince
anla anlayabildiğince
görmak yaşamın ta kendisi
öyleyse sadece bakma
gör ve yaşa görebildiğince
şükret bu yücelige