Bırak gitme üstüne yerinde kalsın.
Kim bilir? Daha nelere gebedir yarınların.
Sen gittikçe o kaçıyor, yeter kovalamaca.
Biraz tevekkül, elbette sahibi vardır yarınların.

Ne fark ediyor sanki? Onca sıkıntıdan başka.
Ne kaldı elinde? Şöyle bir bak arkana.
Topla olan biteni, vur artılara,
Sonuç yine eksi çıkar, senin gayretinden yana.

Olmak ve olmamak. Her şeyin tabiatında zaten.
Fakat olmak için gerekir, bir ol emri veren.
Sakınmadın biliyorum, hayat boyu gayretten,
Ve hep şikâyet ettin, önüne çekilen setten.

Bırak gitme üstüne, O sana gelsin.
Silinmesi gerekiyorsa dünleri kendisi silsin.
Hatta çekil geriye, beklediğini bilsin.
O bilir mutlaka, geleceği yolu kendisi çizsin.

Bazen zaman her şeyin en iyi ilacıdır.
Ancak ümitsizlik için için eriten bir beladır.
İç zaman ilacından bir kadeh, belki de şifadır.
Güven ol emrini verene, daha zamanı vardır.

30.06.1983/İstanbul