nehrin kıyısındaki o yalnız adam
hala masallar anlatıyordu çocuklara
ben döndüğümde


anla,
ben onu ilk gördüğümde
yüreğimde bir ince titreyiş
ardından serzenişleri o ıssız kumsalın
göz yakan gemileri...


yaşlanalım bu gece anne,
sen zaten bir elini kaptırdığın zamanın pençesine
bırak bütün bedenini
benim saçlarımı eğirsin yaşlı, kör kadınlar...

beyaz ipekten bir şal istiyorum omuzlarıma
sızlayan bir taraf, bir kızıl tarafı olsun
sen olsun
sonra,
o çocuk olsun gözlerimde...

gözlerimde görülmemiş bütün elemlerin şaşkınlığı
çekilmemiş,
çekinmemiş bir yangın ardından
yarım bıraktığım kitaplar dikilsin karşıma...

bu gece yaşlanalım anne,
sen bir vakit toprağa yasla başını
ben yanında çaresiz, bitkin ağlayayım

kemanımın kopan telinden sorayım fotoğrafları
sonra bir anıyı da ben yakayım
geçmişin peçesi düşsün!
her oyunda hep sona kalan çocukluğum görünsün...

yine d/ona kaldım anne...