A Y Ş E G Ü L - 4

Dönüp de bakamadım, utandım o an,
Sadece, sesini duydum Ayşegül!
Bana kuvvet verir, o içten duan,
Sayende, sevgiye doydum Ayşegül!

Duramadım, ağır geldi hislerim,
Her saniye, seni görmek isterim,
Fokur fokur kaynamakta içerim,
Bir an, hislerime uydum Ayşegül!

Bir bakışta büyüledin sen beni,
Kontrol edemiyom artık, ben beni,
Heyecanla bekliyorum gelmeni,
Sensiz saatleri saydım Ayşegül!

N’olacak, bu büyük sevdanın sonu?
Bu aşk, evinizde oldu mu konu?
Bir umut var ise, bekletme beni!
İki ay olmadan soldum Ayşegül!

Yoksa, beni unutur mun okulda?
Hafif miyim, kalmaz mıyım akılda?
Kum ile birlikte gitmez çakıl da!
Ben, senin aşkınla doldum Ayşegül!

Söyle açık açık, seviyor musun?
Yanıp kavrulmama değiyor musun?
Bu aşka, sen boyun eğiyor musun?
Ben sana, kul köle oldum Ayşegül!

Bu kadar sevgiye, dayanmaz yürek!
Çöker insanoğlu, kurtarmaz direk!
Sakın çekmeyesin, ters yöne kürek!
Perişan eyledin, öldüm Ayşegül!

Çok zekisin, halledersin bu işi!
Başarır sonunda azmeden kişi!
Bekletme, ol artık Arif’in eşi!
Seni, yıllar sonra buldum Ayşegül!

Arif GÖLGE
(Anamur, 30 Eylül 2005)

NOT: Aşağıdaki dizeler Ayşegül tarafından yazılmıştır. Sizlerle paylaşmak istedim.

SENSİZ OLMUYOR

ağlıyorum geceleri
kimse duymadan
.............sessizce
susmaya çalışıyorum
.............sakinleşmeye
ama olmuyor
hıçkırıklarım karışıyor
karanlık geceye...
her şeyi reddedip
seni düşünüyorum
senden habersiz...

Ayşegül GÖLGE
(Mart 2007)