ego - uşaklar ve efendiler!
çürüttünüz Dünya’yı
.
bir yanda ballı börekli yağma tezgahları, altın kafesler
diğer yanda
umut kırıntılarıyla beslenen felçli nefesler
.
çürüttünüz Dünya’yı
nice masumlar yaşamdan koparılıyor...
gök buğday başağı misali her kuytusunda
boynu bükük adalet çiçeğinin
hak yok, hukuk yok, ahlak yok
kör olmuş vicdanlar...herkes gaflet uykusunda
.
çürüttünüz Dünya’yı
çizmedeki çamur gibi
ayaklar altında insanlık onuru...kirli bütün renkler
ölüm tarlası sanki
zulüm çok, talan çok, katliam çok
yaşamla tanışmadan kefenle tanışıyor kundaktaki bebekler
.
çürüttünüz Dünya’yı
kanla beslenen yarasalar gibisiniz
dayanamayıp karanlığa gömülüyor...
tüm değerleri insanlığın...vahşetinizin koynunda
kiminiz cellat,
kiminiz piyon,
kiminiz şahbaz şaki rolünde...bu kahpe hayat oyununda
.
çürüttünüz Dünya’yı
arşa ulaştı feryatlar
güneş unuttu gülümsemeyi...artık kül rengidir günler
binlerce heybetli dağın gölgesi kadar
açlık, yoksulluk
ve
kanın yıldızlara sıçradığı kirli savaşlarınızdaki ölüler
.
çürüttünüz Dünya’yı
o kadar karanlık ki maziniz
aydınlatamayınca ışık…mahcubiyetten soldu
o kadar kirli ki maziniz
temizleyemeyince su…utancından buhar oldu
çürüttünüz Dünya’yı
.
.
.
global köyün beyleri, ağaları, marabaları
çürüttünüz Dünya’yı
insan hurdalığında alçaklığın tarihini yazdınız
felaketiniz olacak ego’larınız, ihtiraslarınız
zifiri kirli insanlık ırmağını besleyen sularınız...!
.
kalmayan yüzlerinizi arındırırken(!) döktüğünüz riyalardan
gerçek diye önce kendinizi kandırırken
yatsıya kadar değil
binlerce yıldır
bi damlacık ışığı için mum yaktığınız yalanlardan...
ziftlendiğiniz talanlardan... incittiğiniz canlardan...
yaptığınız katliamlardan, kıyımlardan,
savaşlardan, yıkımlardan, akıttığınız kanlardan
ne kadar da kirlenmiş sularınız...!
.
sırtlan yavruları dahi bilmezken
en büyük icadınız olan kahpeliği, zorbalığı,
soysuzluğu öğrenmiş çocuklarınız
biliyorum...!
bütün bunlar olurken
siz Kaf dağının arkasındaydınız
.
.
.
çürüttünüz Dünya’yı
unuttuğunuz insanlığınızdan utanmadan, arlanmadan
yedi kat yerin dibine geçerken utancınız utancından
siz!
istatistikler, bilânçolar tutup...
zulüm üstüne, ölüm üstüne zaferleri kâr saydınız
bombalar altında ölen yığınları kül saydınız
.
insanlık onurunu ayaklar altına aldınız
yoksuların, mazlumların feryatlarına
tıkayıp kulaklarınızı...kendinizi kör saydınız
.
aslında siz:
bin yıldır...sadece başkalarına dokunan bir yılandınız
aklın panjurlarını kapatıp
yarattığınız karanlık efendilere köle oldunuz da
başkalarını hep kul saydınız
cehaleti yenmek yerine mucizeler beklediniz
doğrulara gerçeklere inanmayı hep zül saydınız
keşke insan gibi insan olsaydınız
.
eyy...yy şairler, yazarlar, aydınlar!
siz de aşktan, hülyadan,
övgüden-sövgüden başınızı kaldırıp
biraz da can çekişen insanlığı yazsaydınız...!
şan, şöhret, para yerine
onura-erdeme sahip çıksaydınız...!
buna hiiiiiiiç mi hiç razı değil bizim vicdanımız

.
ego’nun adamsendeci aymaz oyuncakları...!
insanlık bahçesinde yaşamayı hak etmediniz
.
kanlı öykünüz kirli ve çirkin
oyun bozulmalı...!
korku infazınız sizin
ya böyle suskun, onursuz yaşamayı seçin
ya da
korsan gemisine döndürdüğünüz bu Dünya batmadan
çürümekte olan insanlığın kurtuluşu için
kendi kendinizi infaz edin
ölümünüz en büyük mükâfatımız bizim
..
.
/oysa güneşin yaratıp yok ettiği gölge misali
camdaki buğudur h a y a t;
-
korsanca yaşamak için değil,
insanca yaşamak içindir/

2003

Tahsin ÖZMEN

*tahsin özmen,bez bebekler de üşür,çatım ajans&baskı
yay,ank,2006