Bir Mahkum En Çok Gökyüzünü Özler
Bir mahkum en çok gökyüzü olmak ister, Bir mahkum en çok gökyüzü solumak ister. Bir mahkum en çok masmavi gökyüzüne vurgundur, Bir bulut geçsin, Bir şimşek çaksın, bir gökkuşağı çıksın görsün ister. . Bir mahkum en çok gökyüzünü özler. Bir serçe cıvıltısı, Bir yaprak çıtırtısı, bir rüzgâr uğultusu duysun ister. Ne tel örgü, ne demir parmaklık, Ne de dört duvar umurundadır, Bir kasırga gelip çatısını uçursun ister. Çekip pırıl pırıl yıldızlı gökyüzünü üstüne, Ranzasında sere serpe uyusun ister. 1988 *Düşünmek Yaşamın Pasını Silmektir, Karina Yayınevi, Ank
|
Güzel güller açar sana benziyor
Güzelsin güzelsin İstanbul kadar,
Yediveren gülü çehren izliyor
Güzelsin güzelsin İstanbul kadar.
Gönüllerin aşkı dillerde bilği
Şehri yar İstanbul güllerde sevgi
İstanbul’a özel güzele övgü
Güzelsin güzelsin İstanbul kadar.
Avrupa bir taraf bir taraf asya
İstanbul’u okşar var olan derya
Peygamber övdüğü askeri varya
Güzelsin güzelsin İstanbul kadar.
Karadeniz yeşil Marmara mavi
Mekanlar şahlanır her taraf kavi
Sultanlar vermişler bu şehre tavı
Güzelsin güzelsin İstanbul kadar.
Bilal’ın nidası çıkar ok gibi
Yedi arşı sarar seda hak gibi
Güzelin siması bir şafak gibi
Güzelsin güzelsin İstanbul kadar.
İSMAİLOĞLU da aşk ile sever
Sevilen yar güzel şehre eş değer
Ayırmak olmaz da ikisin över
Güzelsin güzelsin İstanbul kadar.
---- 18.02.2010 – Tozkoparan/İstanbul
İsmailoğlu Mustafa YILMAZ – İstanbul