Gecesi hiç yaşanmamış
Gündüzünde hiç çiçekleri açmamış
Bir şehirdeyim şimdi..
Bir ruh gibi dolaşıyorum şehrin caddelerinde
Aradığım ufak bir kırıntı senden kalan..
Ben gibi yangın yeri sokaklar
Bu nasıl gidiştir ey sevgili..!
Yakıp dökmüşsün yine her yerii
Bu nasıl bir ağrıdır tutamıyorum dizlerimi..
Tuhaf bir duyguyla sürütmekteyim ayaklarımı.
Seni bulabilme umudu nelere gebe bir bilsen..
Gözlerinin değdiği her yere bakıyorum

Ahh yar..!
O kara kirpiklerinde gölgelenmeyi ne kadar özledim
Bir bilsen...
Yürüyorum sensiz şehrin hali bir harap
Arkaya bakmaya yok cesaretim
Öksüz bıraktığın ben gibi şehrin boynu bükük
Akıtıyorum gözümün yaşını
Senden sonraki ateşi söndürmek ne mümkün
Benimki okyanusta küçük bir damla...

Ahh yar..!
Dile gelseydi bu şehir
Ağıtların en büyüğünü duyardın..
Sensiz bu şehir bilinmez bir işkence
Neye dokunsam toz olup dağılıyor avucumda
Nasıl bir insanım ben senden sonra..

Şimdi gitmeliyim usul usul..
Söküklerimi dikmeye başlamalıyım bir yerden
Hani senden kalan ya da eski bizden..

Gitmeliyim beklide;
Senin ulaşmadığın bir yere..
Şehir gibi yakmalıyım kendimi
Külümü savurmalıyım bir yerlere..
Şehirde toplanmışken
Gitmeliyim beklide..
Eğreti zamanlar yaşamadan gitmeliyim
Ruhumu yenilemem lazım çaresi yok
Şehir gibi ağır, şehir gibi yaralı yüreğim
Nereye derse
Oraya gitmeliyim beklide..

Öznur Dicle ÖZ