Seni sevmek kaybetmekmiş aslında..
O uzak şehirdeki beni öldürüp
Senin gözlerinde
Yeniden dirilmek istemekmiş..
Seni gördüğüm O kasım sabahında
Kışın kesen soğuğuna rağmen
Yüzümde açan çiçeğin
Bu aşkın
ALLAH’tan geldiğine inandırırken
Aslında
’Onu Kaybettin’ diye
Fısıldıyormuş kulaklarıma..
Gördüklerimi hep ertelerdim
Gördüğümde seni..
En umursamaz halimdi taktığım..
Buydu aşk..
Yok saymak için çok geç
Geri dönmek için ise
Ayaklarım yoktu..
Dolanıp durdum kendime,
Gözlerimin seni anlattığı
Dilimin bir türlü sana dönmediği
Vakitlerde yaşadım yerli yersiz..
Gücümün dilime yetmeyp
Yüreğime baskı yapışından
Dolayı
Dökülüyor bu kelimeler..
Yoksa
Bu kadar hoyrat değilim, bilirsin..

Korkma
Çizmez yüreğini,hayal kırıklıklarım..
Bizim hikayemiz baştan belliydi..
Hiç kışın ortasında Çiçek açarmı?
Yüreğin
Yusuf olur bana yanar mı?

Öznur Dicle ÖZ