Bir büyük boşluk ki içimde..
Sorma
Korkular bir dev gibi çullandı üzerime
Büyüdü gözbebeklerim
Yakıldı şarkıların elleri çaresizliğimde

Çocuklar ağlıyor
Çocuklar ölüyor Filistin’de

Düşün ki bir ana
Balası düşmüş kucağına
Yanıyor Filistin..yanıyor aha şuramda.

Çiçeklerin baharları beklemesi
Ümit dolması bir çift gözün
Ve susması tüm silahların
Durdurur mu akan kanları?
Dalgalanır mı artık umudun mavi uçurtması

Barışa yazılacak bir mektup yok mu?

Yokmu bebeleri sevecek bir ana
Babalar nerede?
Nereden geldik biz bu aleme?
Hangi insanlığa teslim ettiler kaderimizi
Ki ölüyoruz sebepsiz yere.

Su yerine kan akıyor musluklarımızdan
Kollarım düştü omuzlarımdan
Sağ bacağım kopuk diz kapağımdan.

Hangi ellerle yazacağım artık
Hangi gözlerle okuyacağım
Özgürlüğümü çaldı bombalar,tanklar
Ben güneşsiz nasıl yaşayacağım

Sevemeyeceğim artık
Acımayacak düşlerim
Yalın ayak kalacak hayallerim
Göklerden kızıl yağmurlar yağacak rüyalarıma
Bir daha çocuk olamayacağım.

Öldüğüm gün yaşatacağım göğermiş aşklarımı
ve duymayacak artık kulaklarım damlara düşen yıldırımları

11 Ocak 2009 Pazar 03:00

Emine Genç