Sessizliğe alışmaya çalışıyorum sen gittiğinden beri
Seni bu kadar yudumladığımı bilmiyordum
Ne mevsimin kış olduğunu ne gündüzün gece olduğunu anlıyordum
Şimdi ise dakikaları sayıyorum.
Gözün aydın diyorum gönlüme,
Çok istemiştin onu, güneşin daha güzel doğduğunu,
Dertleri unutup, güzellikleri yaşıyorum diyordun.

Ne oldu ey gönül, hangi limandasın şimdi
Hangi ıssız adalardasın sitem etmek için.
Bu kadar güzeldi madem, neden hep ağlamaklısın?
Attığın her adımın ardından arkana bakmaktasın.
Gelir diye mi umutlanıyorsun sessizce
Yoksa geri dönmeyi mi düşünüyorsun.
Uğruna ölünmeyecek hiçbir şey için koşturma diyordun kendine.
Şimdi neden kesip atmıyorsun küçük yaranı

Haklısın aslında, sevgi hariç hiçbir şey istemedin
Bir kere göreyim seni her gün, gerisi kalsın dedin
Geceleri gönüllerimiz bir olsun, gündüzleri gözlerimiz dedin
Şimdi soruyorsun çok şey mi istedim
Cevabını bekliyorsun en azından di mi?
Yaşanılan onca güzel şey varken, nasıl olur diyorsun
Bak söyleyeyim ben sana:
Değerinden fazla değer veriyorsun,
Seni düşünmeyen biri için gönlünü dinliyorsun,
Aşk kendi gelsin demek yerine bilinmez girdaplara gidiyorsun
Umut dostun olsun, olsun da
Yüreğin sadece seni isteyene yürüsün.
Yoksa, yoksa bu yaralı gönülle sonunu bekliyor olursun...