Döneceğim birgün, bekle beni
ellerimde umutlar,
gözlerim siyah ışılltılarla yıldız yıldız,
dudaklarım gülmeyi doymamacasına tadarak...
Çalıvereceğim kapını ansızın
yıllar sonra sen unutmuşken herşeyi
bilmem, belki de beklerken bir köşede
saçlarımda beyazlar ve yüreğim mutlu...
Arama beni, yalnızca bekle
o yılların acısını birlikte çıkaracağız
dupduru, masum bir sevgiyle ve yıllanmış
söküp atacağım bezgin yüreğimizdeki nasırları.
Yeterki unutma, bekle
sevinçleri topluyorum senin için, bizim için
ve acıları kilit altına aldığım gün
bekle döneceğim dopdolu mutlulukla...
Çayı demle sobanın üstünde yeter
bilirsin severim seninle çay içmeyi
sigaramın dumanı savrulurken havaya,
bakışlarımız anlatacak herşeyi birbirine kara kara...
Unutmuyorum seni bil
aştığım an içimdeki ve sendeki uzaklıkları
koşarak geleceğim o yıllara inat
ve saçlarımı savuracak rüzgar sana doğru eserken...
Bileyim yeterki beklediğini,
aşkla değil, unutma önce dostluk ve sevgiyle
bunların anlamını kavra yokluğumda
ve beni öyle bekle kara gözlerin ufuklarda.