11
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1916
Okunma
Hikayeye ne gerek var
Resme nere gerek var... Gözlerimizi kapatıp savaşı düşünmemiz yeter...
Bazen bir film sahnesi bazen yaşadığımız bir an...
Ama onlar bunu yaşamalı mı?
Yaşananlar ne film ne de oyun... Hep gerçek...
Sokaklarda başı boş gezen ve soğuktan burnu akan bir çocuk kadar gerçek...
Savaş gerçek...
Savaş...
Doğdu
Daha yeniydi
Önce siyahı tanıdı
Sonrası kırmızı
Yaşadı
Acıyı koynunda yaşattı
Kötüyle sevişti, sevişti kötü
Doğurdu
Seviştiğinden bir çocuğu oldu
Adını savaş koydu
Aslında barış hiç yoktu... O bir düş’tü, düştü...
Çocuk...
Çocuk düştü
Dizi kanadı
Başını kaldırdı
Bir gül açtı... Ateşten... Kırmızı...
gökay birkan sucaklı
*İsmimin büyüklüğü savaşın ve sessizliğin çarkları arasında biçare küçük... çokca küçük...