49
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
3726
Okunma

Sen bu şehri tanımıyorsun
ve sadakatsiz söylenmiş sevda sözlerini
bütün yıldızları toplayıp gidiyorsun
olanca karanlığa kilitleyip gecelerini
gecelere tutunmak zor
bunu sen de biliyorsun
n’olur bu gece İstanbul’da bırak gözlerini
hayat kadar zor
ölüm gibi kısa güldük
mevsim bir taze bahardı
yaprak yaprak döküldük
sen bu şehri tanımıyorsun
pencerelerinden hüzün solur evler
giyilmeden kana bulanır gelinlikler
ve sevdanın büktüğü boyunlar bilirim
…………………………………………..
şehri bir ucundan yakıp gidiyorsun
yanarım İbrahim değilim
ölüm ile sevdayı denk düşürdü çerçiler
ustaysan sönmüş ruhumu yandır
yıkılır papatya falından köprüler
yokluğun ki bir tufandır
sen bu şehri tanımıyorsun
var git
çöl ortasına buzdan şehirler kur
istersen güneşi geri çevir tepelerden
yalnız gözlerin ışımalı ıssız gecelerde
Bilali bir ses uyarsın bizi yeter
sen ayrılığı tanımıyorsun
ellerim dua çiçekleri gibi açtığı vakit
n’olur al götür beni bu şehirden
leylalar gördüm Leyla’ya benzer
gördüm yağmadan arta kalmış bedenleri
al götür beni ,bu şehirden
üryandır sevgileri
Abdulkadir KORKMAZ
5.0
100% (2)