5
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
790
Okunma
Dervişin gezdiği yerler, sevdasını anlatmaya hiç yetmemiş,
Herkes bildiği gibi sevmiş, yüreğini bilmeyen sevdiğini sanmış.
Saygılarımla.
Yetmiyordu binlerce yıllık deyişler,
Ata sevdasını aktaran o sözler,
Dörtlüklerde kısır kalıyordu,
Döl tutmasa tabiat ana,
yiğit oğullar ne gezer!
Sanki kökü kurumuş erdemin,
Bulutu sağmıyordu.
Artık yolcuydu derviş,
Derdini anlatmanın yoluna düşmüş,
Çalsa sazını, çığırsa türküsünü;
Hiçbir kervan almıyordu.
Yüreğini dillendirmeye aşermiş,
Sözleri ermiş de, çekilmiş fiillere,
Yüce dizelere dahi göz koymuş;
Bilgeler şiirini vermiyordu.
Yalvarıp yakarıyordu artık diller,
Ser verip, sır vermiyordu yâd eller,
Dünya bir yana gidiyordu, sevda bir yana;
Derviş boşa yırtınıyordu.
Ozan ne derse desin, heyhat!
Cemaat bildiğini okuyordu.
22.06.2008. 03:00
Cevap Yaz