Karanlığın göğüs altı mahzenimde,
Buhar süzmeyle nefesin hazırlığı,
Ateşin doğacağı günüme…
Tüm korkularımdan sıyrılmış olup,
Her rengimden ve her sevgimden,
….hasretimden hasretliğime…..
Ufku açılıyor ruhumun, bin eza ile…..

...neler olmakta bize...biz,bizden korkuyor artık...artık her ocağa ateş düşmekte...düşmekte her eve acının her türlü rengi...düşmekte bacalar üstüne,dumanların en kralı...düşmekte,aramıza yanmanın efil efil sıcaklığı...


Titreyerek baktığım yüreklere doğru,
Başım önümde,
Düşmüyor dilimden tek kelime…
Konuşsam başım olmayacak,
Sonumdan dualarım kalmayacak,
Ne varsa, susmalarımda çare arayacak,
Bakarsan, bir şey de yok aslında,
Susku kadar can yakacak,
Oysa ki biçilen ömür sana,
Umudun şerefle anılacağı kadarına,
Aslımda gün bulacak olan,
Tek susmayanın ocağına…

...en iyisi susmak mı...peki susmak çare mi...susulduğu için bombalar yağmıyor mu dağlar üstüne...masum olduğu için ağlamıyor mu filistin...ve susulduğu için,kendinden geçmiyor mu akıl sahipleri...


Ağrılarımdan soluklandığım bir gün,
Bir düşüm olsun istiyorum dünya evinde,
Ölüp yitirilmişliğin ötesinde,
Kale zindanlarında kalanlar da var bende,
Her şeyin ve herkesin,
Yüzü suyu hürmetine gönlümün,
Her gün bir gün, bir gün her gün,
Vuslat bu ya, diz çöktüğü kapımda,
Kaldırıp başına, yüreğimden kopan tacım,
Tek eksik,
Ömürdür armağanım….

...ah ömrüm ne yapmalı...ne etmeli...nasıl sana yardım edebilirim susamışlar,darda kalanlar...zülum altında ezilen söyleyin nasıl size sığınak yapabilirim vücudumu...söyleyin nasıl ruhuma,ruhunuza korunaklı organ eyleyebilirim....söyleyin...söyleyin insanlar...içimde bir sıkıntı var...kaldıramıyorum,pis pisine ölenleri...vicdanım el vermiyor yanıbaşımızda duran silah namluları...söyleyin ey kardeşlerim,özgürlüğe,rahat yasak halklarım...ben yanınnızdayım...sizinizim...


Ağrılarımdan soluklandığım bir gün,
Bir düşüm olsun istiyorum dünya evinde,
Ölüp yitirilmişliğin ötesinde,
Kale zindanlarında kalanlar da var bende,
Her şeyin ve herkesin,
Yüzü suyu hürmetine gönlümün,
Her gün bir gün, bir gün her gün,
Vuslat bu ya, diz çöktüğü kapımda,
Kaldırıp başına, yüreğimden kopan tacım,
Tek eksik,
Ömürdür armağanım….


ve,
önümden ne varsa her kenara çekilsin...artık kaldıramıyorum hayatın omzunu...artık tahammül edemiyorum insanların kan akıtmasına...artık izin vermek istemiyorum bir can ah desin... İDİ NAXWAZİM...İSTEMİYORUM ARTIK...

bu da
gelişmiş yorumum
dostum
dokundun çok
ÇOK
...