Bir işçinin nasırlı elleri anlatır hayatı
Çayını yudumlarken unutur her şeyi
Bahanesi olmuştur mutluluğun yudumlar
Kim bilir ne kadar seviyorsun hayatı
Sen benim çayımsın yudumlamayı bekleyen
Mutluluğa sonsuzluğa ulaşmak için
Gecenin karanlığında bu mahzende
Nedendir bilmiyorum özlemin artıyor gönlümde
Dışarıda kar içimde hüzün var
Bu yalan gülücükler değil
Yalnızlığındır beni yakan
Zaman derin sessizliklerde boğuluyor
Kim bilir seni haykırıyor ama duymuyorsun
Bir gün anlayacaksın seni sevdiğimi
Haykırdığımı…

Murat TORGAY
17–02–08_ Pazar