3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1279
Okunma
Geceleyin çiçek kokan sevgili!
Çan sesinin sabahında duyarım seni, ezan sesinin sükunetinde...
Kulaklarımda şiddetli bir patlama hissederim hafifçe, sesin yankılanır.
Tuti dillim, bahar bakışlım, gökyüzüm, umudum...
Melul melul akan ırmak sanki yalnızlığım,
Boynuma asılan yafta seni anlatmakta.
Yıpranmış düşler, çizilmemiş resimler seni tanımlamakta,
Bir gün batımıdır saçların, yar gözlerin...
Meltemler eserken denizden saçlarına,
Yanakların yumrulaşır gamzelerin gülümser .
İkonları azizlerin anlatır seni kış geceleri,
Bir tel kopar yüreklerine taht kurdukların .
Nefesin papatya kokan bir tütsü yar,
Yalnızlığın bir sonbahar gibi, bir ölüm gibi yar.
Gülüşün gün doğuşudur doğan yüreğime,
Ağlayışın bir Atlas çiçeği yüreğime batan.
Cevap Yaz