1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1180
Okunma
alıştım..
mutluymuş gibi yaşamayı mutsuzlukla.
alıştım..
karanlığa giden yolları, ışıl ışıl anlatmaya.
ve alıştım..
gitmelerimin vermiş olduğu boşluğa.
hapsetmişim kendimi bir garip yalnızlığa.
yıkacak güçüm yok duvarları.
sanki zincirlere vurulmuş ruhumum her bir yanı.
umutlarım, cam kırıklırı gibi paramparça
kanatır ayaklaklarımı..
yalnızlığım..
bari sen bir mutluluğa uzaktan bakıpta
gözlerin dolu dolu durma öyle karşımda....
ARALIK 2008
mehmet akif çimen
Cevap Yaz