Bu kadar acıya rağmen dünya bir kez daha dönmemeli


Aç meleksi kanatlarını sar beni
Kaybolmuşluğumdan kurtar beni
Gözümün daldığı andaki rengim ol
Bir buse ile sev beni.

Sen hayatımın ardındaki sır
Sen topraktaki suyum
Bir içimlik nehirim
Gurbetteki hasretimsin

Anmayalım mazimizi,yuvamızı bırakalım
Sessiz bir adaya benzeyelim
Bir yığın toprağa dudaklarımızın gölgesini düşürelim
Dünden bugüne müjdemizi verelim
Var mısın.?
Bu ülkeye gönül vermeye
Sınır boylarındaki telleri kaldırmaya
Eski yenilgileri unutup ,yenmeye
Gel başlayalım
Ömrümüzün mabedine ezbersiz girelim.

Küf tutmuş yüreğini çiçek bahçesine çeviririm
Aşkımın flamasını kız kulesine dikerim
Sokaklara adını bahar çıkmazı diye kazırım
Senden çıkan her heceyi gönlümün mabedine hapsederim
Dünya kabullensin
Bizim aşkımız güneşin intiharıdır.
Bu hayatın kuralı seni başarmaktır.

Var olan her şeyim sensin
Elin neye değse değişmeli
Coşmalı bu yürek,dizginlemeli
Sana her dokunduğumda gece pırlanta olsun

Çöller Mecnunun
Mevsimler şairlerin
Dağlar yiğitlerin
Denizler bizim olsun
Sonra güneş doğmayı öğrensin
Aldığım her nefes sana benzesin

Bana geldiğinde gönlüm mahşer yeri olmalı
Bu yürek iki heceyi senden beklemeli


Seni görmeseydim sensizliği yaşamazdım
Sabahlara yüz tutmuş zamanın koynunda sevmezdim seni
Omzumdaki adı sen olan büyük vebali
bir hamal gibi taşımazdım
karanlık yüreğimin bulanık sularında taş ettin beni

Gönlüme vuslat düştü bir kere
Sebebim olursun
Sonra çektiğim hiçbir acı müjde vermez
Sana kurduğum cümlelerin hepsi enkaz altında kalır.

Bu hançerin adı haziran
Zehrin adı sensizlik
Acının adı alnımdaki,avuçlarımdaki çizgiler
Bu kadar acıya rağmen dünya bir kez daha dönmemeli