Şimdi ,beklemeye hazır duruyor,
Yaşlı bir saatin zamanı,
An’ların kaybolduğu hayallerde,çok zor,
Gerçeği yaşarken yalanlayabilmek hayatı.

Umut,çiçeklerini avuçlarımda açıyor,
Dengesi yitirilen ruhun,huzursuzluğuyla,
Gökyüzüne bıraktığım özgürlüğü,
Yeniden beklemeye başlıyor,duygular.

Garipsediğim yaşam hayatı sarmalamaya başlıyor,
Sonu olmayan bir mücadelenin,
Yalnızlığıyla baş başa kalınca,
Göz yaşları hüzünleri oluyor.

Ağlamak acı verir oluyor,yüreğime,
Renklerin mevsimini yaşamak isterken,
Saplanıp kaldığım gecenin siyahına,
Boyun eğmekte,çaresizliğim.

Yağmurlu bir akşam,
Korku veren bir soğuk,ürkekliğimi beslerken,
Şehrin ışıklarına bulanmış yalnızlığı,
Görmezlikten gelebilir miyim,acaba.

Nefretin sinmiş olduğu bir gecenin ardından,
Yalın ayak dolaştığım bulutların,
Sabaha göz kırpışlarını,
Kıskanır oluyor gözlerim.

Bir gün daha sona eriyor,
Bilinmeyen gerçekliğe bir adım daha yaklaşılırken,
Yüreğime kanayan göz yaşlarıma,
Ağlayabilmek ise,benim son umudum.