Yıllar,
Savrulurken gecenin karanlığına,
Rüzgarlara sığınmış,
Yaşlı bir çınar ağacının gölgesindeyim,şimdi.

Zaman ağırlaşırken, gözlerimde,
Hayallere sığmayan umutların çığlığı,
Ruhumu sarmaya başlar,ve ben,
Aşkı özlerim.

İsyanlarını gizleyemem,baharın
Dokunuşlarını,geceye.
Beyaz bir ağlamaya dönüşen,
Saydamlığındayım,çaresizliğin.

Gözlerim,
Sabahın güne doğan rengine karışmış,
Yalnızlığını yaşıyor,yine,
Zamansız unutulan bir hayatın içinde.

Yaşamın bir parçası olmalı kayıplar,
Belki de yalanları aşkın,
Bulutlara sarmalanmış sevgilerden,
Koparılmış bir parçaydı,aslında tüm istenilen.

Acı veriyor,ağlamak,ama
Ağlayabilmeli,
Aşk için,
Mevsimini yaşıyor olsam da hüzünlerin.

Duyguların yolculuğunun,
Kayboluşlarında boğulan, son limanında bekler,
Beni,
Tüm mavisiyle gökyüzü.

Varılır mı,bilinmez
Aldanışların hırçınlığındayken,gece
Yeniden başlanır mı,bilinmez,
Yitirilmişliğin sessizliğindeyken,aşk.