siz ikiniz birbirinizin
altın saplı dost kakmalı
şık varaklı. kip...
aynalarısınız da
haberiniz hiç.

vagonlar o sebeple sayılamayacak kadar çok kızım
oğlum trenler bu sebeple bunca uzun
hüzün biteviye ve bu’n
ve raylar bundan için bu dem zemheri

lakin korkmalısınız
tir tir korkmalısınız bedenen ruhen tüm

çün insan en büyük tutkuyla
tek kendine aşık
ve aynı utkuyla yalnız kendine düşman varlık

en has ve en yas uzaklık kendisi ona
ve varmak için kendine kendinden olana
yapmayacağı şey yok

sonra ve işte
yapmayacağın şey yok yoğurduğum kızım benim
sen bana de ki asfalt yıllar
ve desin ki kendim doğurmadığım oğlum
bu yollar bitmiyor ana
bitmez de fark da etmez . aynalar…
ve aniden başka bir duruma garkız hep bir
… dün san’dık ya bu gün?

ve kızım sen daha in san.
siz iniyoruz sanın kendinizi oğulla.

orası derya deniz
siz bilmezsiniz ahh

orası umman!



JD