Uyutmayan gecenin en sivri yerinde
Yanında olmamamın verdiği rahatsızlık ile
Hatta sana sen diyebildiğim,
Satır aralarına sıkışmış sevdam ile
Yatağımın diğer yarısında, hiç bir zaman olmayacağını bilerek
Üzülerek, imkânsızlığının farkında olarak
Ve bu farkındalığa dokunmayarak
Yazıyorum sana...

Gecenin en ortasından geçiyor, netliğini bilmediğim yüzün
Tutamayacağım ellerinin sıcaklığını hissederek
Ya da hayalinle gerçekliğin arasında ki o ince çiziyi silemeyerek
Aslında ne yazacağımı bilemeyerek
Yazıyorum sana...

Senlerdir taşıdığım kalbimin heyecanına yenilerek
Olmaz dediğim an’da yeniden severek
Ve kimsenin bilmeyeceği çarpıntımızı düşünerek
Yorgunluğumu bile hiç ederek
Yazıyorum sana...

Taşıdığım kalp seni ne kadar yaşatır bilmeyerek
Ayaklarında ki prangaları görmeyerek
Geride kalan senelerimi zedeleyerek
Ama ruhumda ki yerini belirginleştirerek
Yazıyorum sana...

Ben galiba aşığım sana
Ya da senin ben de uyandırdığın aşka...

Sana sen diyebildiğim,
Tek yer olan satır aralarından yazıyorum sana...

Kriz@nt€m