5
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1431
Okunma
Semada bir gece sensiz bulaştı güne
Ve henüz tenin değmemişti tenime
Gündüz değmemişti Ay’ın mahremine
Bıraktım cümleleri kendi haline
Dokundum, dokunuyormuşsun gibi geceye…
Uzaktan da olsa sev beni.
Bu gecenin kandili sen ol,
Aydınlat bütün hücrelerimi
Hiç bilmediğim cümlelerimi
Suskunluklarım gibi hüzünlerimi…
Ucu yansın şiirlerin bu gece
Bu şehir kavrulsun, tutuşsun ellerinde
Ellerin tenimden geçip yüreğime dokunsun
Olmasın bu gece bitimli
Bu gece sabahı unutsun
Sar, savur, ben bu bedenden vazgeçtim bu gece…
Bu gece her şeyde sen ol biraz
Kadeh de sen, söz de, öz de, gözde sen
Al sar ısıt sonra istersen kendinden soğut
Hiçbir şey umurumda değil
Umurumda değil hiçbir şey bu gece…
Kriz@nt€m
Şiirin sahibi
Cevap Yaz