Ben gönül kışlasının, sevgi karargâhında
Yılmadan nöbet tutan,zıpkın gibi bir er’im
Geçit yok ayrılığa, bu aşkın tezgahında
Kurşun geçirmez sevda, kuşanmış bir asker’im

Yıkılmaz benim sevdam, top ile tüfek ile
Yaşamaz bu yüreğim, içinde nifak ile
Pusu kursa da kader, aldatarak fak ile
Aşk uğruna ölümü, göze almış nefer’im

Muharebe meydanı, kalbimin tam ortası
Sonsuzluğa yürümek, ayağımın rotası
Sevgi dolu yürektir, silahların en hası
Emek verip alnından, gözüne düşen ter’im

Korkum yok ki bencillik, denen iblis düşmandan
Aşk okunu fırlattım, kılıç çektim bir yandan
Meftunluk ihsasını,yaşatırım ta candan
Ufka ayak sürüyen, dizlerindeki fer’im

Har düşünce cepheye, iki kalp ateş alır
Mermi uçar gözlerden, saplanır ser’de kalır
Riyasız sevgilerin, sonu hep zafer olur
Arayıpta kendini, bulacağın tek yer’im

Zeki BEKAR