6
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1100
Okunma
Fırtınalı denizlere, dev dalgalara
Yelken açan şu burnu donuk
Yüzü kızarık, kalın kazaklı balıkçıları
Düşündün mü hiç sevgilim?
Onları o kabarık soğuğun koynuna çeken
Bir somun sıcak ekmek kokusu.
Daha namlunun ucundan çıkan
İlk mermiyle yere, cansız yığılacak olan
Şu uğursuz savaşa uğurlanan
Genç insanlar yok mu?
Onları kavgaya ve savaş meydanlarına sürükleyen
Belli ki serüven kokusu.
Ya beni sevgilim, ya beni
Her akşam sana çeken
Sıcak yatağa ve şefkatli öpüşlere
İşte bildin ! Tuzlu ter kokusu.
Düşün ki her tarafı okyanusla kaplı
Bir Cennet adaya düştüm
Ancak Havvasız bir Ademim
Yaralayan nedir yalnız adamı?
Sensizlik korkusu.
Resim: www.kadifeli.com/vasil/mainWCG.html
Cevap Yaz